Bu gün bir kez daha sensizlik canımı acıttı.Sensizliğin bana verdiği bunca acının hiç bitmeyeceğini anladım bugün. Oysa ki,seni sewdiğimi anladığım gün herşeyin değişeceğini düşünmüştüm. Daha mutlu olacaktım seninle.Evet her şey değişti.Ama daha mutlu değil , daha bedbaht oldum. Sonu hemen gelecek olan , ama bende hiç bitmeyecek bir sewdaya tutulmuşum meğer. Keşke seni hiç tanımasaydım biyorum bazen. Hiç yaşamasaydık bu umutsuz aşkı. Sana düşman değilim. Sadece pişmanım ...!!! Hayatıma girdin , BENI YASATTIN, BENI OLDURDUN. BANA SEVILMEYI VE EN ONEMLISI SEVMEYI OGRETTIN. Tüm bunlar için sana sonsuz TESEKKURLER EDERIM SEVGILIM. Simdi sensizim ve her gün biraz daha kopuyorum hayattan. Ve hergün ağlıyorum ...... Bir de ağlamak acını hafifletir derler ya hafifletmiyormuş... Onu anladım bu gün . Ağladıkca daha fazla yanıyor canım... Beni acıtan gözyaşlarım değil ki , akıttıkça yaram hafiflesin. OYLE DAYANILMAZ BIR ACI KI BU...... CARESI ISE........ YOK ! YOKMUS ! OLMAYACAK ! Keske bu kadar vicdansız olmasaydın.Bana yaşattıkların yetmiyormuş gibi giderken ruhumu, KALBIMI, UMUTLARIMI, TUM SEVINCLERIMI - HER SEYIMI KENDINLE BERABER GOTURDUN. Bugün bir şeyi daha anladım . Ben sende kalmışım.Sende kaldığım müddetçe de bu acılarımın sonu hiç gelmeyecek. Işte bunun için sednen son bir şey istiyorum..Hiç değilse, BENI BANA GERI VER...!
Çarş. Kas. 12, 2008 3:18 pm tarafından 
